اثرات رأی مردم بر طبقات هرم مدیریت

هر اندازه پشتوانۀ مردمی رییس قوه‌ای بیشتر باشد به همان اندازه در اجرای برنامه‌ها و طرح ها و دفاع از اقدامات خود، اعتباری و منزلت بیشتری خواهد داشت و این همراهی و همسویی بدنه جامعه، قطعاً در سامان بخشی امور کشور به دولت آینده کمک خواهد کرد.

ندای کتول:/ در هفته های اخیر که بسیاری از کنشگران و فعالان سیاسی در پی انتشار اسناد یا روایت هایی مربوط به شایستگی ها و صلاحیت های کاندیدای مورد نظرشان بودند و با تبلیغات گسترده در صدد جذب آراء بیشتری بودند، عده ای نیز در سوی دیگر عمیقاً درتلاش بودند تا انتخابات را امری نمایشی، بیهوده و کم تاثیر در مدیریت جامعه قلمداد کنند. آنها با القاء مطالب ناامید کننده و تکرار مکررات، تلاش داشتند تا مردم را از حضور در پای صندوق های رای بازدارند.

البته سبک، رویکرد و دلایل این طیف از افراد جامعه نیز با یکدیگر در تضاد بود و همگی یک خط یا جریان فکری را دنبال نمی‌کردند.
عده ای در همصدایی با جماعت منافق، اپوزسیون خارج نشین و سلطنت طلبان و جمعی نیز به زعم خودشان در تقابل با نظام، بر آتش تحریم انتخابات می‌دمیدند. جالب اینکه بسیاری از این گروه ها و افرادی که در بزنگاه های تصمیم گیری برای آینده کشور، مردم را تشویق به گوشه گیری و عدم حضور در پای صندوق‌های رای می‌کنند، آلترناتیو یا گزینه دیگری برای رهایی از شرایط کنونی جامعه ارائه نمی‌کنند!

اما در ژانر یا پرده دیگری از این ماجرا، برخی از شهروندان که تمایلی به شرکت در انتخابات ندارند، اساساً فرایند انتخابات را در اداره کلی مملکت بی تاثیر می‌دانند و معتقدند با توجه به شرایط موجود کنونی کشور، سن، سابقه، جنس، حزب، عقاید و آرمان های رئیس جمهور منتخب در اداره کلی مملکت تاثیر ندارد و وضعیت به همین منوال خواهد ماند!

بدون تعارف در سال های اخیر به دلایل گوناگون مدیریتی و غیر مدیریتی و تحریم ها و کارشکنی های خارجی که برشمردن آنها از حوصله این مقال خارج است، کشور با تنگناها، دشواری ها و گرفتاری های عدیده ای به ویژه در بحث اقتصاد همراه بوده و هست. اما هیچگاه
نمی توان مدعی بود با بی تفاوتی و گوشی نشینی، شرایط اصلاح خواهد شد و گره مشکلات اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و ... باز خواهد شد. برخلاف تبلیغات ناکامان سیاسی گذشته و حال سیاست ایران، در جهان امروز بهره‌گیری از حق انتخاب و داشتن نمایندۀ و منتخب قوی در عرصه های مختلف، به عنوان یک راهکار مدنی و کنش سیاسی موثر، مورد پذیرش همگان است. در حقیقت کناره نشستن و نظاره کردن، به امید اصلاح خود به خودی امور، تنبیه مسوولان ناکارآمد یا حتی تغییر نظام سیاسی کشور، گزاره امتحان شده‌ای است که در آزمون‌های مختلف در نقاط مختلف جهان، هیچ توفیقی به دست نیاورده است. اما حضور هدفمند و انتخاب درست بر اساس مشاهده و مداقه در روایت ها و بررسی سوابق و تاریخچه افراد در بسیاری از مواقع، راه اصلی یا حتی شاهراه در میان چاکراه ها و بیراهه‌های پیشنهادی این روزها خواهد بود.

نکته دیگر در خصوص ضرورت شرکت آگاهانه در انتخابات، تبعات مثبت همسویی بدنه جامعه با رئیس جمهور منتخب است. به دیگر سخن هر اندازه پشتوانۀ مردمی رییس قوه‌ای بیشتر باشد به همان اندازه در اجرای برنامه‌ها و طرح ها و دفاع از اقدامات خود، اعتباری و منزلت بیشتری خواهد داشت و این همراهی و همسویی بدنه جامعه، قطعاً در سامان بخشی امور کشور به دولت آینده کمک خواهد کرد.

به هر روی آنچه مسلم است بعد از هر انتخابات، تنها عده معدودی از مدیران نظام، در قالب راس هرم (حداکثر سه هزار نفر مدیر آن هم در طول چهار سال) جابجا می‌شوند و سایر کارکنان دولت و حاکمیت در همان جایگاه، اداره، نهاد، سازمان به فعالیت خود ادامه خواهند شد. اینکه عالی ترین مقام دولت بتواند با انتخاب مدیران و مشاوران شایسته و کاربلد، بدنه و هرم جامعه مدیریتی کشور را در مسیر درست ساماندهی و خط دهی کند، یکی از راهکارهای نجات کشور از بسیاری از مشکلات اساسی است.

در ضمن باید پذیرفت انتخابات هر کشور ویترین و شناسنامه آن کشور در عرصه بین المللی محسوب می‌شود و علاوه بر تائید مشروعیت و ثبات نظام سیاسی مستقر، بر تمامیت سرزمینی و اقتدار فرامرزی آن کشور نیز تاثیرگذار خواهد بود. در چنین شرایطی برآیند و مابه‌ازای برگزاری یک انتخابات مردمی پرشور، آزاد و امن در کشور، افزایش اقتدار و قدرت ملی، مشروعیت و اعتبار بین‌المللی، افزایش قدرت چانه‌زنی، پشتوانه سازی در راستای برآورده‌ساختن منافع ملی و در یک کلام ارتقاء وجه و پرستیژ بین‌المللی کشور است.

امید است شهروندانی که در دور اول انتخابات گوشی نشینی نا آگاهانه را به انتخاب آگاهانه ترجیح دادند، در دور دوم انتخابات با مداقه و دوراندیشی بیشتر، به امید داشتن فردایی روشن تر و استفاده از ظرفیت های فکری نوین، در عرصه تصمیم گیری کلان کشور مشارکت نموده و با انتخاب آگاهانه بر مدار تعقل و تفکر، در ریل گذاری آینده کشور شرکت نموده و جایگاه و قدر رای خود را در سرنوشت و آینده کشور، جدی و مهم تلقی کنند.