بیمه بسته های چای!

یادش به خیر یک زمانی از بقچه پیشنهادی دولت طرح هایی رونمایی می‌شد از پیشنهادات ما سوفسطایی تر و فلک فرسا تر و ماریناد شده تر! فی المثل دوستان در نظر داشتند اوقات فراغت و تحصیل جوانان را بیمه کنند. بالاخره این اوقات فراغت جوانان نسل جدید برای خودش مراتبی دارد و مثل گذشته نیست که « کنجی و فراغتی و یک شیشه ی می» و یا « فراغتی و کتابی و گوشه چمنی» و در حقش دعا! در واقع امروز تا اوقات فراغت غنی سازی نشود و با مخلفات و ادویه اصل چین سفره آرایی و تزئین نشود، کسی سراغش نمی‌رود و ممکن است جوانان کلهم اجمعین به سمت دود افزای کوچک و سرطانزای یا همان قلیان خودمان بسنده کنند!

محسن طلایی ماهانی، مدیرکل طرح های وقت ملی جوانان وزارت ورزش و جوانان از آغاز طرحی به منظور بیمه فراغت و تحصیل خبر داده بود و در تشریح آن فرموده بود: در بحث اوقات فراغت زمینه‌هایی وجود دارد که می‌تواند منجر به بروز آسیب هایی به افراد شود و بیمه یعنی جبران خسارات و آسیب های احتمالی که به افراد تحت حمایت تعلق می‌گیرد. موضوع دیگری که به دنبال اجرای آن بودند «بیمه تحصیل» بود، این بیمه به نوعی سرمایه گذاری برای تحصیل جوانان بود و از همان بدو تولد فرد این امکان وجود داشت تا خانواده او را تحت پوشش بیمه تحصیل قرار دهند. البته ما در دنیا بیمه عجیب و غریب زیاد داریم از  بیمه مرگ بر اثر خندیدن و بیمه افتادن نارگیل گرفته تا بیمه حس چشایی، بیمه آدم ربایی، بیمه لغو شدن عروسی، بیمه ربودن شدن توسط آدم فضایی‌ها و ... فلذا بیمه اوقات فراغت در مقایسه با بیمه های خارجی همچین سوفسطایی هم نیست.

علی ای حال از آنجا که صنعت بیمه چکش خور ملسی دارد و از طرفی این روزها شاهد اختلاس های آبکی با طعم چای در مملکت هستیم چند پیشنهاد جهت محکم کاری با رویکرد بیمه ارائه می‌کنیم:

الف: بیمه دلار های مملکت: ظاهراً قفل گاوصندوق دلارهای مملکت ایراد دارد یا کلیدش دست چند نفر افتاده که هر از گاهی بخشی از دلارهای مملکت هاپولی می‌شود. فلذا پیشنهاد می‌شود پول ها، سکه ها، جاساز های دولت را بیمه کنیم که در مواقع اختلاس های کلان کاسه چه کنم چه کنم دست نگیریم و مثل وزیر راه سرمان را بالا نگه داریم که جای هیچ نگرانی نیست و همه دلار ها بیمه بودند!

ب) بیمه سپرده های بانکی: این روزها به مدد رویکرد اقتصادی نوین در هر کوی و برزن و کوچه، یک بقالی، یک بنگاه معاملاتی، یک بانک و چند موسسه مالی مجاز و غیر مجاز مشغول خدمت رسانی به خلق الله هستند؛ خلق الله هم بخش اعظمی از نقدینگی خود را در این مراکز سپرده گذاری کرده اند. پیشنهاد می‌شود در کنار بررسی طرح اخذ مالیات از سپرده ها، طرح «بیمه سپرده بانکی» هم مطرح شود. چون به همان تعداد که هر روز بانک های جدید افتتاح می‌شوند، بانک و موسسه قدیمی تعطیل شده و بانک مرکزی درب آنها را کاه گل می‌گیرد و بدهکاری آنها را گردن می‌گیرد. با این روش دستکم خیال بانک مرکزی از غرامت دادن آسوده می‌شود!