ضرورت ایجاد «همراه سرا» در بیمارستان علی آباد کتول / نوشته وحید حاج سعیدی

خود مراقبتی و تلاش برای حفظ سلامتی امری لازم و ضروری است ولی از سویی بروز بیماری نیز امری اجتناب ناپذیر است و همه افراد ممکن است روزی سلامت خود را از دست بدهند و دچار بیماری شوند.

در شرایط بروز بیماری حضور اطرافیان و به قولی تیمار داری باعث قوت قلب بیمار می‌شود ولی این همراهی از بیمار در بیمارستان با چالش هایی مواجه است. حضور «همراه بیمار» در بخشی هایی از بیمارستان اساساً ممنوع اما برخی از افراد به دلیل تعلق خاطر حاضر نیستند حتی با وجود پرستار و پزشک و خدمه و ... بیمار خود را در بیمارستان تنها بگذارند. در چنین شرایطی مسئله اسکان و برطرف ساختن سایر نیاز های روزمره همراه بیمار، مطرح می‌شود.

هر چند بر اساس قانون بیمارستان های دولتی تکلیفی در خصوص اسکان همراهان بیمار ندارند ولی ایجاد امکاناتی در بیمارستان ها از جمله برنامه های جانبی طرح تحول در نظام سلامت محسوب می‌شود.

محمد‌ حاجی ‌آقا جانی معاون اسبق درمان وزارت بهداشت از بهبود شرایط و افزایش کیفیت اقامت همراهان در مراکز درمانی را در راستای طرح تحول نظام سلامت وعده داده بود، درباره چگونگی تحقق این وعده‌ها گفت: «همراه‌سرا یا مکانی که برای اسکان بیماران در بیمارستان وجود داشته باشد، برعهده بیمارستان‌های دولتی نیست بلکه در این بخش نگاه اصلی ما در وزارت بهداشت به «کمک خیرین» است که یاری کنند و در این بخش کمک‌کننده باشند و این موضوع با مشارکت‌های اجتماعی و مردمی قابل حل است.»

به نظر می‌رسد دولت ها در قبال همراهان بیمار سیاست منفعلانه ای در پیش نگرفته است و به ضرورت وجود «همراه سرا» در بیمارستان ها اذعان دارند. اما امیدوارند این چالش با همراهی خیرین سلامت در سایه یک مدیریت جامع نگر مرتفع یا تا حدود زیادی کمرنگ شود.

هر چند پیشنهاد یاری گرفتن از خیرین سلامت پیشنهادی اصولی و منطقی به نظر می‌رسد ولی خیرین در انتخاب نوع یا تعیین خدمات مخیر هستند و نمی‌توان کسی را مجبور به انجام فعالیت خیرخواهانه نمود. فلذا می‌توان به راهکارهای اقتصادی دیگر نیز توجه داشت. به عنوان استفاده از پتانسیل بخش خصوصی یا شرکت تعاونی بیمارستان ها در «احداث همراه سرا» در بیمارستان به صورت سازه های ساختمانی و یا حتی سازه های قابل حمل نظیر کانکس (ساختمان های پیش ساخته) و دریافت هزینه اسکان از همراهان بیمار می‌تواند به عنوان راهکاری در خصوص حل معضل همراهان بیمار مورد مطالعه قرار گیرد.

با احداث همراه سرا در بیمارستان  با مدیریت جامع و استفاده از ظرفیت های اقتصادی بخش خصوصی، مشکل همراهان بیمارانی را که از روستا های اطراف به بیمارستان مراجعه می‌کنند و یا حتی مسافرانی که به دلایل مختلف در بیمارستان بستری می‌شوند، حل می‌شود و می‌توان معضل خوابیدن در نمازخانه، روی نیمکت و  یا چادر زدن همراهان بیمار در محوطه بیمارستان را حل نمود.