تلاش کمیته امداد در اشتغالزایی و خروج عزتمندانه مددجویان از پوشش این نهاد / کرم فرما که بی امداد برخیزم

وحید حاج سعیدی در یادداشتی نوشت: ایجاد فرصت های شغلی مناسب و حمایت از نیازمندان در راستای ایجاد اشتغال نه تنها یک وظیفه انسانی و اخلاقی است، بلکه یک سرمایه‌گذاری هوشمندانه برای توسعه اقتصادی و اجتماعی در جامعه است. با فراهم کردن فرصت‌های شغلی متنوع برای این افراد، می‌توان آن‌ها را از وابستگی به کمک‌های مالی رهانید و به اعضای مولد جامعه تبدیل کرد. این امر به کاهش فقر، افزایش تولید ناخالص داخلی، و ایجاد یک جامعه عادلانه‌تر و مرفه کمک می‌کند و باعث پیشگیری از آسیب های اجتماعی و افزایش حس تعلق و مسئولیت‌پذیری افراد دارای مشکلات اقتصادی نیز می‌شود.

یکی از نهادهایی که در طول این سال ها در راستای اشتغال نیازمندان فعالیت داشته است، نهاد کمتیه امداد است.

کمیته امداد نیز در طول این سال ها با برنامه ریزی های گسترده سعی کرده با روندی افزایشی باعث ایجاد اشتغال و خروج عزتمندانه و شرافتمندانه مدد جویان از پوشش این نهاد شود.

در این برنامه ها سعی شده تا با استعداد سنجی، آموزش‌های فنی وحرفه‌ای و اعطای وام و حمایت های آموزشی و معنوی، زمینه توانمندسازی، خوداتکایی، استقلال اقتصادی افراد و خانوارهای نیازمند فراهم شود تا نیازمندان علاوه بر تامین معاش خود در تولید داخلی و اقتصاد جامعه نیز نقش موثری داشته باشند.

در ضمن اجرای طرح های حمایتی و متناسب با شرایط اقلیمی هر منطقه و استان، منجر به مهاجرت معکوس از شهر به روستا حمایت می‌شود.

در این برنامه ها تا حصول نتیجه مددجویان از حمایت های این نهاد بهره مند خواهند بود. در حقیقت یکی از ویژگی های اشتغال زایی در کمیته امداد این است که در کنار مددجو قبل از اینکه بخواهد کسب و کار را راه اندازی کند، قرار می‌گیرد و در حین راه اندازی نیز توسط کارشناسان مشورت داده می‌شود و تا مرحله بعد از اجرای شغل، به مدت پنج سال نیز نظارت وجود دارد تا اطمینان پیدا کنیم طرح پایدار است و حتی بعد از خودکفایی خانواده نیز نظارت ها و مشورت ها توسط کمیته امداد ادامه خواهد داشت. در این مدت خدمات جانبی کمیته امداد مانند خدمات درمانی نیز حفظ می‌شود تا خانواده احساس امنیت بیشتری داشته باشد.

به خاطر داشته باشیم این سیاست های هوشمندانه و جایگزینی تسهیلات به جای مستمری گامی موثر و چشمگیر در ایجاد اشتغال پایدار و کاهش تعداد مددجویان تحت پوشش این نهاد محسوب می‌شود.

به دیگر زبان اعطای وام و تسهیلات به جای مستمری به نیازمندان، علاوه بر حفظ عزتمندی و شان و جایگاه افراد، رویکردی توانمند‌سازانه‌تر است. این روش به افراد فرصت می‌دهد تا با ایجاد کسب‌وکار یا بهبود وضعیت شغلی خود، به استقلال مالی دست یابند و از چرخه‌ی وابستگی به کمک‌های مستقیم خارج شوند و برای سایر افراد خانواده نیز فرصت جدید شغلی ایجاد شود. وام‌ها، با ایجاد انگیزه و مسئولیت‌پذیری، می‌توانند به توسعه‌ی مهارت‌ها و افزایش اعتماد به نفس افراد کمک کنند و در نهایت، به بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی افراد جامعه منجر شوند. در مقابل، مستمری ممکن است در کوتاه‌مدت نیازهای اساسی را برطرف کند، اما در بلندمدت نمی‌تواند راه‌حلی پایدار برای ریشه‌کن کردن فقر باشد.

امیدواریم با سیاست های نوین کمیته امداد و برنامه های ریزی گسترده به ویژه در بخش آموزش و حمایت پس از ایجاد شغل، زمینه کاهش مستمر و چشمگیر مدد جویان این نهاد باشیم و روزی فرا برسد که دیگر هیچ مدد جوی نیازمندی در کشور نداشته باشیم.