دیروز بعد از مدتها یاد ایام گذشته کردیم و هوس کردیم برای استحمام و مشت و مال سری به حمام عمومی ولایت مان بزنیم. در حین شستشو و کیسه کشیدن بودیم که یکی از دانش آموزان قدیمی مان را دیدیم که به سمت ما میآید. ما نفهمیدیم خدا خیر داده چطور زیر آن همه کف و حباب ما را شناخت؟! بعد از سلام و احوال پرسی و صحبت از گذشته و خاطرات مربوط به مدرسه، تازه وارد فاز سیاست شد و از ما پرسید: «استاد این دور به کی رای بدیم؟» من هم به او گفتم: «پسر جان اولاً من استاد نیستم. در ثانی برای من درد سر درست نکن. ببین میتونی کاری کنی که همون چار نفری هم که با ما سلام و علیک دارن، سایه ما رو با تیر بزنن. به هر کس دوس داری رای بده.» بعد گفت: « نه منظورم اینه ملاک های شما برای رای دادن چیه؟» گفتم:« پسر خوب ملاک های هر کس با دیگری تفاوت دارد؛ رای هم یک مسئله شخصی است» اما دیدم ول کن ماجرا نیست و قصد دارد ما را تخلیه اطلاعاتی کند. با خودم گفتم بهتر است یک مقدار دیالکتیک و چالشی صحبت کنم، شاید دست از سر کچل ما بردارد.
گفتم: حالا که این قدر علاقه مند هستی گوش بگیر ببین چی میگم. من به کسی رای میدم که:
- مومن، خدا ترس، صادق و مردم دوست باشد.
- دارای زندگی ساده و بی آلایش و بی اعتنا به جلوه های فریبنده دنیا، توأم با رعایت عفت و پاک دامنی در خانواده باشد.
- دوست دار حق و عدالت و مخالف مفسدان جامعه باشد.
- وامدار مراکز قدرت و ثروت نباشد.
- از فهم و درک سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و جامعه شناختی بالایی برخوردار باشد.
- از تخصّص، تجربه و کارآمدی به قدر کافی بهره مند باشد.
- نسبت به مختصات، زیرساخت ها و منابع اقتصادی و انسانی حوزه انتخابیه خود اشراف و آگاهی کامل داشته باشد.
- منابع مالی تبلیغاتی خودش را به صورت شفاف اعلام کند.
- از دادن شعار های تبلیغاتی غیر منطقی و ارائه طرح های محقیر العقول در بحبوحه انتخابات پرهیز کند.
- وابسته یا وامدار گروه ها و شرکت های اقتصادی مشکوک یا فاسد نباشد.
- در شبانه روز حداقل یکی دو ساعت مطالعه کند و فِر خوردن در فضای مجازی و خواندن اخبار سایت ها و کانال ها را جزء مطالعه حساب نکند.
- حداقل چهار پنج مقاله چاپ شده در روزنامه های سراسری، در باب موضوعات استانی، ملی و حتی بین المللی، مبتني بر تولید محتوی فکری خودش داشته باشد.
- پس از پیروزی در انتخابات حداقل هر ماه یکبار با نخبگان، اهالی فکر، فرهنگ و صاحبان ایده حوزه انتخابیه خودش جلسه برگزار نماید.
- با توجه به منابع مالی موجود و شرایط ممکن، قول ایجاد رشد منطقی و ملموس در حیطه های 5 گانه اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، مذهبی و فرهنگی در حوزه انتخابیه بدهد.
- در برابر نظرات و انتقادات مثبت و سازنده دیگران انعطاف داشته باشد.
- پیگیری اجرای طرح شفافیت آراء در مجلس باشد.
- در مجلس نماینده مردم باشد نه نماینده دولت و خواسته های مردم را به خواتسه های دولت ترجیح دهد.
- مبارزه عملی، جدی و شفاف با فساد (به ویژه فساد اقتصادی) برایش یک اولویت باشد.
- در بیان مشکلات منطقه ای، ملی و خارجی شجاعت داشته باشد و در ابراز آنها تعلل و تزلزل به خود راه ندهد.
- در مقابل قاچاق کالا و ارز، اختلاس های میلیاردی، زمین خواری، کوه خواری، جنگل خواری، بیابان خواری و سایر خوردنی های نامتعارف سکوت نکند.
- در تلاش برای شناسایی و برکناری مدیران فاسد، ناکارآمد و ضعیف، لحظه ای تعلل به خود راه ندهد.
- در به کار گیری نزديکان و قوم و خويشانش در استخدام ها و پست های مدیریتی فقط اصل شایسته سالاری را در نظر بگیرد.
- از بن بست و کوچه باریک مجلس، برای رسیدن به بزرگراه شهرت و قدرت، کانال باز نکند.
- لحظات دوران وکالت را به عنوان ارزشمند ترین و طلایی دوران خدمت خود تلقی کند و از لحظه لحظه این سرمایه تجدید ناپذیر در ایفای حق موکلان خود استفاده کند.
- برای رسیدن به ...
هنوز افاضات ما تمام نشده بود که دیدم بنده خدا خودش را خشک کرد و با موهای خیس، لباسش را پوشید؛ پول حمام خودش و ما را حساب کرد و با موتور رفت. خدا کند تا رسیدن به منزل سرما نخورده باشد!
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |