تعطیلی بیمارستان شهر و پرداخت یارانه ایاب و ذهاب!

وحید حاج‌سعیدی در یادداشتی نوشت: از قدیم و ندیم گفته‌اند تعمیم کار نیکو، عین صواب است و کلی هم ثواب دارد! حالا می‌خواهد در حوزه آموزش و صنعت باشد یا بهداشت‌ودرمان و ... اصلاً ایده خوب را باید پروراند و مثل تخم ترتیزیک پراکنده ساخت. فی‌المثل چندسال‌قبل سیاست‌های کاهش جمعیت وزارت بهداشت حسابی جواب داد و تعداد دانش‌آموزان مدارس برخی روستاها به کمتر از 10،20‌نفر رسید. بازگشایی مدرسه با این‌تعداد دانش‌آموز به‌صرفه نبود. اینجا بود که آموزش‌وپرورش دست‌به‌دامن مینی‌بوس‌های عهد لاستیک میرزا شد و با پرداخت ماهی دو،سه‌میلیون‌تومان و انتقال دانش‌آموزان به مدارس شهر، مشکل را حل کرد! به‌همین‌سادگی ... یعنی علاوه‌بر صرفه‌جویی در پرداخت حقوق به کادر مدرسه و تقریباً 20 معلم؛ صرفه‌جویی در مصرف کاغذ، سوخت و حامل‌های انرژی، دانش‌آموزان روستا از امکانات شهری هم برخوردار می‌شدند. الآن هم نقل بیمارستان ولایت ماست که با کمبود شدید پزشک متخصص مواجه است و بیماران پس از مراجعه به بیمارستان، از بیمار‌شدن خود پشیمان می‌شوند و انگیزه‌ای برای مریضی مجدد در آن‌ها باقی نمی‌ماند! زیرا به‌سبب کمبود پزشک و امکانات به‌ناچار برای ادامه درمان به شهرهای اطراف و مرکز استان مراجعه می‌کنند. هرچند مسئولان سازمان سنجش قول داده‌اند ظرفیت دانشکده‌های پزشکی را افزایش دهند؛ ولی عجالتاً پیشنهاد می‌شود تا زمان تأمین پزشک، مسئولان بیمارستان با رویکرد مینی‌بوسی آموزش‌وپرورش، این بیمارستان را تعطیل کرده و پزشکان و پرستاران را هم به بیمارستان‌های مرکز استان منتقل کنند. بعد مردم خودشان مخیرند مریض شوند یا نشوند و اگر تمایل به مریض‌شدن داشتند، بی‌واسطه و مستقیم خودشان به بیمارستان‌های مرکز استان مراجعه کنند! بااین‌رویکرد، علاوه‌بر حل مشکل کمبود نیرو در بیمارستان‌های مرکز استان و فراهم‌شدن بستر استفاده مردم از امکانات شهرهای بزرگ‌تر؛ کلی هم صرفه‌جویی در منابع مالی، سوخت، هزینه نگهداری تجهیزات، حامل‌های انرژی، اکسیژن و ... می‌شود. درضمن به‌منظور رفاه حال مردم می‌توان از محل این صرفه‌جویی‌ها چند آمبولانس مشتی خرید و در فلکه شهرداری مستقر کرد و با نصب تابلوهای مختلف روی آمبولانس‌ها، بیماران تصادفی، قلبی، مغز و اعصاب، ارتوپد، کودکان و ... بیماران را با کمترین‌هزینه به مرکز استان انتقال داد. درخصوص مادران باردار نیز می‌توان یک اتوبوس آمبولانسی فراهم کرد که اگر وسط راه راننده ضبط آمبولانس را روشن؛ و نوزاد هوس پیاده‌شدن کرد، شرمنده رضا صادقی نشویم (وایسا دنیا من می‌خوام پیاده شم!) ضمناً باتوجه‌به‌اینکه این‌روزها بازار «یارانه نقدی» داغ است، می‌توان با پرداخت یارانه ایاب‌و‌ذهاب دهان منتقدان و مخالفان این‌طرح سوفسطایی و مدبرانه را هم چسب پهن پنج‌سانتی زد! جسارتاً فقط دوروزدیگر ممکن است توقف آمبولانس‌ها در مرکز شهر ترافیک ایجاد کنند و راننده‌های آمبولانس‌های خطی مختصری سروصدا راه بیندازند: تأمین اجتماعی دونفر... دزیانی حرکت ... دزیانی حرکت ... پنج آذر دربست ... بیمارستان ارتش نبود؟! خواهشاً کمی صبور باشید و غرغر نکنید!