توسعه شهر و دود سفید حمام مهتاب!

وحید حاج سعیدی در یادداشتی نوشت:کارشناسان و استخوان خردکرده های جهانی برنامه ریزی شهری که قطعاً چیزی از علوم مدیریت نوین سر در نمی‌آورند و عمدۀ دانش شان بر پایه محفوظات و خزعبلات علوم آکادمیک بنا نهاده شده است، توسعه متوازن و پایدار شهر را مجموعه تغییراتی با کالبد و ابعاد اقتصادی، آموزشی، اجتماعی، سیاسی، تفریحی، مدیریتی، زیست محیطی، ترافیکی و ... می‌دانند که شهروندان در ورای این تغییرات می‌توانند درآمدی عادلانه بدست آورند؛ سرپناهی مناسب اختیار کنند؛ احساس نشاط، آرامش و امنیت داشته باشند و تلاش و وقت خود را وقف حفاظت از پایداری شهر نمایند و در زندگی روزانه با کمترین چالش ها مواجه باشند.
بازتعریف، بازپیرایی و باززنده سازی امکانات موجود در شهر ها و احداث سازه ها و معابر جدید، برنامه ریزی در جهت استفاده بهینه از ظرفیت اجتماعی و اقتصادی جوامع شهری و ... بخشی از فرایند توسعه محور در شهر های خرد و کلان هستند که اساتید غربی حوزه شهرسازی در یادداشت ها و سمینار های توسعه ای بدان ها اشاره می‌کنند.
غافل از اینکه ولایت ما فارغ از تغییراتی با کالبد و ابعاد اقتصادی، آموزشی، اجتماعی، سیاسی، تفریحی، مدیریتی، زیست محیطی، ترافیکی و بدون نیاز به الگوبرداری از نظرات استخوان ترکانده فرنگی، خیلی پر گاز و توربوشارژ در مسیر توسعه قرار گرفته است تا جایی که گمانه زنی ها حاکی از آن است که شاید در چند ماه اخیر شهر از توسعه هم پیشی بگیرد. آن وقت مجبور هستیم برای رسیدن به خانه و کاشانه مان اسنب یا آژانس کرایه کنیم!
قدرتی خدا روزی هم نیست که شاهد قدردانی از مسئولان بابت خدمترسانی شایسته و بایسته بر روی بنر های تبلیغاتی سطح شهر نباشیم و مردم هم باید با رعایت پروتکل های بهداشتی، بابت اقدامات و خدماتی که اساساً جزو وظایف نهادهای حاکمیتی و خدمات رسان محسوب می‌شوند ذوق کنند و به مسئولان خدا قوت بگویند!
حق هم همین است... بالاخره پیگیری این همه پروژه و طرح گل درشت و ماندگار، برگزاری نشست ها و جلسات متعدد، بازدید های سر زده و سر نزده، ارسال پیام های تبریک، حل حضوری و تلفنی مشکلات خلق الله، حضور پررنگ وزیر وزرا و مدیران کل کشوری در شهر و ... خدا قوتی هم دارد.
به قول شاعر: کتاب فضـل تو را آب بحر کافی نیست/ که تر کنی سر انگشت و صفحه بشماری!

خانه خلاق، خانه فرهنگ 2، ترمینال، تله کابین، پارکینگ طبقاتی و غیر طبقاتی، تقاطع های غیر همسطح غربی و شرقی شهر، مجتمع رفاعی فرهنگیان، درمانگاه تامین اجتماعی، استخر فرهنگیان و ... تنها بخشی از پروژه هایی هستند که وعده احداث آنها شتاب توسعه شهری و به تبع آن نشاط اجتماعی را دوچندان کرده چه رسد به اینکه زبانم لال کلنگ زنی هم بشوند. حالا اینکه کی افتتاح می‌شوند یا اصلاً به بهره برداری می‌رسند یا نه، چندان مهم نیست. مهم نفس عمل است و از قدیم و ندیم هم گفته اند: وصف العیش، نصف العیش!
باز جای شکرش باقی است که دوستان تخریب ساختمان های قدیمی و در حال ریزش را از دستاوردهای دولت فخیمه اعلام نمی‌کنند و مهم تر اینکه هنوز دود سفید از حمام مهتاب و خارکلا بلند می‌شود و این مکان های قدیمی و نوستالژیک به سرنوشت سینما قدس و مدرسه علوی دچار نشده اند!
عافیت باشید...