در گفتگو با سید عبداله سیدکتولی مدیر آموزش و پرورش علی آباد کتول بررسی شد: ضرورت آگاهی بخشی به دانش آموزان در تصمیم گیری ها

در عصر حاضر آسیب‌های اجتماعی را می‌توان یکی ازجمله دغدغه‌های مهم و اساسی دولت ها برشمرد. هر چند بروز این آسیب ها پدیده نوظهوری نیست اما بعد از توسعه فضای مجازی و دسترسی آزاد افراد به منابع مختلف اطلاعاتی توسعه و مضرات آسیب های اجتماعی را صد چندان کرده است تا جایی که مقام معظم رهبری نیز در این خصوص هشدارهای لازم را به مسئولان امر گوشزد کرده است.
سید کتولی مدیر آموزش و پرورش علی آباد کتول در این خصوص گفت: تربیت صحیح فرزندان و به عبارتی فرزندپروری موثر، نخستین عامل پیشگیری از آسیب های اجتماعی در جامعه است. در تربیت صحیح فرزند، ایجاد تعهد در آنان نسبت به ارزش ها و اعتقادات، آموزه های اخلاقی، دینی، آموزشی و فرهنگی یک اصل است و تلاش در جهت ایجاد چنین تعهداتی باعث می‌شود در آینده، جامعه با مشکلات کمتری مواجه شود چرا که سنگ بنای جامعه سالم بر اساس تفکرات مسئولیت محور و اخلاقمدار اعضای آن بنا نهاده می‌شود.
مدیر آموزش و پرورش علی آباد با تاکید بر ضرورت آموزش والدین در این خصوص گفت: تربیت فروزندان با تاکید بر مهارت های اشاره شده نیاز به دوره های آموزشی دارد که برخی از این مهارت ها در قالب کلاس های آموزش خانواده و همایش هایی که برای خانواده ها برگزار می‌شود، آموزش داده می‌شوند. البته سایر ادارات و نهاد ها نظیر قوه قضائیه، بهزیستی، نیروی انتظامی و ... نیز در این امر تکالیفی دارند که با حضور در مدارس، برگزاری نمایشگاه ها و جلسات آموزشی و ... این مهارت ها در سطح جامعه نهادینه می‌شوند. در این جلسات و دوره ها به والدین آموخته می‌شود که از طریق بهبود کیفیت ارتباط با فرزندان، چطور رفتارهای مثبت آنان را ببینند و تقویت کنند و احیانا اگر دارای فرزندی با رفتارهای مشکل آفرین هستند چگونه او را مدیریت کنند.
سیدکتولی در خصوص گروه های همسالان و دوستیابی در سنین نوجوانی یادآور شد: دوستی و روابط دوستانه محدودیت ناپذیرند و الگوپذیری نوجوانان از گروه همسالان اجتناب ناپذیر است. اما خانواده می‌توانند با نطارت بر دوستان منتخب فرزندان شان و پیشگیری از دوستی با افراد ناباب این تهدید را به فرصت تبدیل سازند. به همین دلیل عنوان می‌شود که والدین نمی‌توانند با فرزندان فقط دوست باشد بلکه باید به هنگام وظایف، انتظارات، قوانین خانواده و ارزش ها را با زبان صریح و روشن با فرزند در میان بگذارند و از او بخواهند نسبت به آن پایبند باشند تا از تبعات منفی آسیب های اجتماعی در امان باشند.
این استاد دانشگاه در ادامه به والدین توصیه کرد: باید به فرزندان آموزش دهیم که در انتخاب دوست دقت و حتی وسواس داشته باشند و اگر رفتاری از کسی سر می‌زند که با معیار ها و ارزش های اخلاقی خانواده یا جامعه همخوانی ندارد در دوستی با آن فرد احتیاط کنند و آن را مدیریت و کنترل کنند. مدیریت موقعیت در دوستیابی به معنای مرزبندی برای دوستی است. یعنی نیاز نیست با همه افراد ناهنجار قطع ارتباط کرد بلکه میزان معاشرت یا نزدیکی را با این افراد از حد سلام و علیک و محاوره معمولی جلو تر نبرد.
وی در پایان با تاکید بر پرهیز از رفتارهای هیجانی و احساسی در تربیت فرزندان اذعان داشت: در مواردی مشاهده می‌شود که برخی خانواده ها از اینکه مثلاً نتوانسته اند شرایط زندگی ایده آل یا مرفهی برای فرزندان خود ایجاد کنند احساس گناه می‌کنند و به همین دلیل آزادی بیش از حد به فرزندان می‌دهند که این رویکرد بسیار خطرناک و ترسناک است. انتظارات را باید بر اساس درآمد و شرایط خانواده تنظیم و برآورده ساخت. دلسوزی بیجا و حمایت از رفتارهای منفی فرزندان با دلایلی نظیر کمبود امکانات یا برآورده نکردن انتظارات، به هیچ عنوان پسندیده نیست و باید با تصمیمات منطقی رفتارهای سالم فرزندان را تقویت و تداوم بخشید