سواد دیجیتال؛ تعطیل!

ای داد بیداد... ای دل غافل ... چی فکر می‌کردیم، چی شد؟! یعنی از این بدتر و دردناک تر امکان نداشت. باورتان می‌شود جماعتی که بیست و چهار ساعته و در کوچه و خیابان سر به زیر هستند و سرشان با گوشی هوشمند شان گرم است، مردمان کشوری 80 میلیونی که تاکنون فقط از یک اپراتور 170 میلیون سیم کارت خریداری کرده اند، جماعتی که غذا را قبل از فرستادن به معده و روده بزرگ ابتدا به اینستاگرام و تلگرام می‌فرستند؛ مردمی که عکس سلفی با مرده و زنده و تصادفی و جاسوس و .... برایشان یک باید است؛ مخلص کلام ملتی که لحظه ای اتمام بسته اینترنتی شان را بر نمی‌تابند و آن را از نان شب واجب تر می‌دانند، نمره سواد دیجیتال شان 12 باشد؟! البته دوازده از بیست نه بلکه دوازده از صد! چگونه باور کنیم مردمی که وقتی پای دستگاه عابر می‌ایستند، ژست کار کردن با دم و دستگاه های ناسا را می‌گیرند و یا با ارسال عکس و فیلم از نوشته های پشت نیسان و کشتن حیوان و ... خود را فعال عرصه رسانه می‌نامند، نمره سواد دیجیتال شان این قدر خجالت آور و افتضاح باشد؟! نَقل یک نمره و دو نمره هم نیست که با کار عملی و سفارش و پارتی بازی و اعتراض به نمره، جلوی در و همسایه آبروداری کنیم. کار از خرک در رفته است. اصل خبر به روایت نشریات...

معاون مرکز فناوری اطلاعات و رسانه‌های دیجیتال گفت: «بررسی‌های مرکز فضای مجازی نشان می‌دهد علیرغم اینکه ضریب نفوذ اینترنت و گوشی‌های هوشمند در ایران بالای ۵۰ درصد است و پا به پای دنیا پیش رفته ایم، اما متأسفانه دانش و سواد دیجیتالی مردم در سطح بسیار پایینی است به شکلی که طبق گزارش رسمی مرکز ملی فضای مجازی از صد نمره ۱۲ نمره بیشتر نیست که این عدد بسیار نامناسب است». وی افزود: «نحوه کارکردن با موتورهای جستجوگر، نحوه آگاهی مردم از تراکنش‌های بانکی، نحوه کسب اطلاعات از شبکه‌های اجتماعی، آسیب‌های اجتماعی، فریب‌های فضای مجازی و کلاهبرداری‌های اینترنتی از موارد بررسی‌های مرکز ملی فضای مجازی است.»

ملاحظه فرمودید. من فکر می‌کنم بخشی از این نمره شرم آور بر می‌گردد به ماهیت افرادی نظیر عمو سیفی و شاهکارهایشان نظیر روغن زدن به پشت فلاپی جهت جلوگیری از قیژ قیژ، انتقال اطلاعات از یک لپ تاپ به لپ تاپ دیگر با کات کردن فایل ها به وسیله کلیک راست موس و اتصال موس به لپ تاپ دیگر و پیست دادن و ...

البته این را هم بگوئیم که پرچم عمو سیفی خیلی بالاتر از پرچم افرادی است که هشت برابر عمو سیفی تحصیلات دارند ولی با یک تماس تلفنی ساده و رفتن پای عابر بانک در یک وعده سه بار از حساب شان برداشت می‌شود و سه روز بعد متوجه می‌شوند! یا طرف نصف عمرش را در فضای مجازی گذرانده است و روزی هشتصد آنلاین می‌شود و مطلب فوروارد می‌کند ولی وقتی اعتبار سیم کارتش تمام می‌شود آویزان این و آن می‌شود که بروند از مغازه برایش شارژ بخرند! یعنی تلاش های چهار ساله رامبد جوان و مهران مدیری در معرفی ستاره هف هشتاد و سایر برنامه ها برای انجام امورات اینترنتی را عین چای نپتون داخل نفت سیاه زده است و در آورده است. وقتی هم از رمز دوم کارت بانکی و مزایای آن برایش صحبت می‌کنید، انگار از رمزگشایی دی ان ای موجوات فضایی صحبت می‌کنید و خودش را به نفهمی می‌زند!

با این وجود باز جای شکرش باقی است که در تعیین میزان سواد دیجیتالی خلق الله، آزمون تئوری و عملی و سوال و جواب در کار نیست و دوستان به همان بررسی های کتابخانه ای و میدانی بسنده کرده اند وگرنه یک چیزی هم به ممتحن فضای مجازی و دنیای دیجیتال بدهکار می‌شدیم!