«نوسانات عبرت آموز » به قلم وحید حاج سعیدی

در زمان های گذشته وقتی یک بزرگتر چیزی می‌گفت، همه به گوش می‌گرفتند و آن پند و نصیحت را با آب طلا می‌نوشتند. ( البته طلا آن روز ها آنقدر نوسان نداشت و حتی روی جلد کتاب ها را نیز طلا کوب می‌کردند و قس علی هذا...)
اصلاً یکی از خصایص و ویژگی های گذشتگان عبرت گرفتن از حوادث و وقایع اتفاقیه بود و قاطبه ایشان خیلی شدید اللحن و قاطع بر این باور بودند که « جهان سر به سر عبرت و حکمت است » و همواره سعی داشتند از وقایع و رخداد ها عبرت بگیرند و حتی اوقات فراغتشان را این گونه پر می‌کردند. البته آن موقع ها تاریخ اختراع نشده بودند و مردم مجبور بودند از جغرافی و علوم اجتماعی عبرت بگیرند و این کار هم با دشواری هایی همراه بود! حتی اساتید دانشگاه نیز برای رسیدن به درجه استادی می‌بایست علاوه بر چندین سال تدریس، ارائه مقالات ISI، چاپ کتاب و ... از یاران عبرت می‌گرفتند که این بیت نشان دهنده همین موضوع است « عبرت از یاران بگیر استاد شو!»
در هزاره سوم و قرن جدید علی رغم نیاز مبرم به عبرت گرفتن از سرگذشت دیگران، به دلایل گوناگون نظیر بالا رفتن سواد اطلاعاتی مردم به واسطه فضای مجازی، واگیر دار بودن مدارک دانشگاهی، عقل کُل شدن مردم و چندین عامل ریز و درشت دیگر که در این مقال نمی‌گنجد، مردم نسبت به عبرت پذیری از وقایع مختلف بی تفاوت شدند و کمتر به این قضیه توجه می‌کنند. اما از آنجا که این رویکرد اجتماعی در کنترل نا هنجار ها و ساختار شکنی های مدرن اثر بخش است، پاره ای از مسئولین به فکر چاره اندیشی و احیای این سنت حسنه افتادند. یادش به خیر سال 91 وزیر اقتصاد فرموده بودند : « نوسانات بازار ارز عبرت آموز بود!»
اینکه مسئولان با این همه گرفتاری و مشغله به امور فرهنگی و اجتماعی هم توجه ویژه دارند جای بسی تشکر و قدر دانی و خدا قوت دارد. فقط گاهی اوقات ما در درک کنه و ذات این جملات دچار ثقل هاضمه می‌شویم که صد در صد به علت قِلّت دانش و پائین بودن سواد اطلاعاتی بنده است وگرنه سخنان مسئولان کامل و بی نقص است ( مرد حسابی این همه دانشگاه دولتی و غیر دولتی و آزاد و پیام نور و ... تو هم برو درس بخون تا صحبت های وزیر حالیت بشه، بیل به کمرت نخورده! وا...)
اما بدون تعارف گاهی اوقات ما متوجه نمی‌شویم این این نوسانات و حکایات برای چه کسی عبرت آموز است برای مردم یا مسئولین. اینکه هر روز یک قانون و بخشنامه مصوب می‌شود، یک نفر اصرار می‌کند در بورس سرمایه گذاری کنید یا فعلاً خانه و خودرو و هویج و سیر و ... نخرید، مردم باید عبرت بگیرند و مراقب باشند ضرر نکنند «که تا عبرت شود لایعلمون را» یا مسئولین که در صدور بخشنامه ها و اظهارنظرات شان دقت کنند و همه جوانب کار را در نظر بگیرند. تا نظر شما چه باشد؟