هیرکانی گرفتار بی تدبیری! / از خلاهای قانونی تا فقر فرهنگی و اقتصادی

به گزارش باران شمال: /

خسارات وارده به طبیعت و جنگل های مازندران در سال های اخیر در حال شدت گرفتن است. مساله ای ناگوار که هشداری جدی برای محیط زیست و زندگی محسوب می‌شود و مخصوصا در سال های اخیر که خشکسالی ها و گرم شدن کره زمین روند افزایشی دارد.

از سوزاندن درخت های اورس در بالادست چهاردانگه و درخت های نایاب حوالی کیاسر در سال های گذشته، گرفته تا قطع درختان در بهشهر و بابل و الیمالات نور! اگر حمله به محیط بانان و ماموران منابع طبیعی در نقاط مختلف استان را هم به این لیست اضافه کنیم، ماجرا درام تر می‌شود.

متاسفانه به عدم برخورد جدی قانونی این رفتارهای ناپسند در حال عادی شدن و اپیدمی شدن است و با این وضعیت اگر قطع کردن و سوزاندن درختان در فضای مجازی به چالشی سرگرم کننده تبدیل شود، جای تعجب نیست.

گویا این دسته افراد متوجه نیستند یا نمی‌خواهند متوجه شوند چه آسیب بزرگی به زندگی در فرداها و نسل های آینده می‌زنند و قطعا عواقب منفی آن شامل همگان (حتی در دیگر نقاط این کره خاکی) خواهد شد.

فاجعه اینکه وسعت جنگل های مازندران در ۴ دهه اخیر نصف شده و اگر همین روند قطع درختان، خشکسالی ها و آتش سوزی های عمدی و غیرعمدی ادامه یابد به زودی شاهد نابودی بخش های وسیعی از جنگل های مازندران خواهیم بود.

این یک هشدار جدی برای همه دلسوزان و متولیان است و همانطور که کارشناسان مربوطه هشدار داده اند تا دو سه دهه دیگر شاهد کویری به نام مازندران خواهیم بود.

سخن گفتن درباره اهمیت جنگل و تاثیر آن بر زندگی تکرار مکررات است اما باز سهل انگاری در این مورد جای تعجب دارد و به نظر می‌رسد این عمل زشت، بیشتر از فقر اقتصادی و فرهنگی ناشی می‌شود.

بنابراین می‌طلبد که همه دستگاه های مرتبط از جمله صدا و سیما برای فرهنگ سازی و ایجاد غنای فرهنگی پای کار آیند و نهادهای قضایی نیز با احکامی بی نقص و مجازاتی بازدارنده به مساله ورود کنند تا آسیب های وارده بیش از این نشود.

بر اساس آمارهای موجود، نیمی از جنگل های هیرکانی ثبت شده در سازمان جهانی یونسکو در جغرافیای مازندران واقع است. استان مازندران حدود ۲ میلیون و چهار هزار هکتار مساحت دارد که حدود ۵۴ درصد از عرصه های جنگلی شمال کشور را شامل می‌شود.

همچنین مازندران حدود ۴۶۰ هزار هکتار اراضی کشاورزی و باغی دارد که در آنها سالانه بیش از هفت میلیون تن محصول تولید می‌شود و متاسفانه طی دهه‌های گذشته سالانه ۳۰ هزار هکتار از عرصه‌های طبیعی مازندران از بین رفته است.

کارشناسان و صاحبنظران، مهم ترین علل تکرار این فاجعه را علاوه بر ضعف فرهنگی، بازدارنده نبودن قوانین حفظ جنگل، قطره چکانی بودن اعتبارات و نبود اراده کافی برای مبارزه با مفسدان ذکر می‌کنند و چاره کار را رفع فوری موانع موجود می‌دانند.

یکی دیگر از دلایلی که در دولت های گذشته طرح های مقابله با جنگل خواری و زمین‌خواری را در مازندران ناکام گاشت، این بود که تمهیدات در نظر گرفته شده به نفع مردم تنظیم نشد و انجام این برنامه ها، باند بازی و رانت را افزایش داد.

در دولت سیزدهم، اوضاع قدری متفاوت شد و مبارزه با جنگل خواری اهمیت بالایی دارد. حتی در مازندران قرارگاه مبارزه با جنگل‌خواری با همکاری دستگاه قضایی، نیروی انتظامی و سپاه کربلا تشکیل شد و در راستای آن اقدامات و نتایجی مثبت حاصل شد که تشکیل بانک اطلاعاتی و امنیتی شناسایی قاچاقچیان چوب، شناسایی ۱۲۰هزار نقطه آسیب پذیر در عرصه طبیعی استان، بازگشت صدها هکتار از از جنگل‌های تصرف شده به منابع طبیعی از جمله آن هاست.

اگرچه قرارگاه مقابله با زمین خواری و جنگل خواری مازندران با قدرت در حال انجام دادن ماموریتش است و همه مدیران استان همه جانبه در تلاش همکاری با این قرارگاه هستند، اما وقایع اخیر و تکرار چند باره آن نشان از عمق فاجعه است که نیاز به توجه و اعتبارات ویژه تری دارد تا از شدت این معضل در استان کم و بیش جلوگیری شود.

باید بپذیریم امروز عرصه های طبیعی در شمال منافع ملت است و بازنگری قوانین صیانت از جنگل الزامی است باید برای اشتغال، افزایش تولیدات کشاورزی و رونق اقتصادی در جهت افزایش جمعیت این خطه برنامه ریزی شود.

مطمئنا کاهش هزینه مردم و افزایش درآمد، مردم مازندران را به صورت ویژه به حفظ عرصه های طبیعی و زمین های کشاورزی سوق می‌دهد.

از سویی دیگر تشکیل قرارگاه صیانت از اراضی مازندران فرصتی در حوزه حکمرانی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در استان است که باید مورد حمایت ملی قرار بگیرد.

حرف مهم اینکه عزم مسئولان دولت سیزدهم در مازندران برای مبارزه با مافیای جنگل‌خواری جزم شده اما این کافی نیست و باید این روند استمرار یابد تا نابودی کامل این شبکه‌های فساد حاصل شود.

بنابراین نیاز است برای برخورد وسیع تر و جدی تر با متخلفان، مسئولان در سطح ملی نیز پشتوانه این حرکت های استانی باشند.

به هر حال اراده ملی برای مقابله با جنگل خواری در مازندران نیاز است چرا که با توجه به اهمیت موضوع و گستردگی تخلفات مسئولان استانی به تنهایی برای حفظ عرصه های ملی استان راه دشواری در پیش دارند.

البته که مردم نیز باید در این راه به کمک متولیان آیند و همانطور که بارها نماینده ولی فقیه و استاندار مازندران تاکید داشتند مردم باید در حفظ و نگهداری منابع طبیعی نظیر درختان جنگل کوشا باشند نباید زباله و آتش را در جنگل رها کنند چرا که جمعیت درخت در استان و کشور رو به کاهش و پیری است و این یک خطر جدی و بزرگ محسوب می‌شود.

همچنین ضرورت دارد همیاران جنگل و جنگلبانان تجهیز شوند و صیانت از حقوق‌ آنها مورد توجه مسئولین امر باشد. باید با قاچاق چوب برخورد جدی شود و چنانچه فردی به منابع طبیعی تعرض داشت باید بدون اغماض و مماشات، تحت پیگرد قانونی قرار رگیرد.

امیدواریم با بهبود اقتصاد کشور، رفع موانع موجود و خلاهای قانونی، همچنین فرهنگ سازی گسترده به زودی شاهد ریشه کن شده معضل نابودی جنگل در استان و کشور شویم.