پایان نامه و صف سه میلیون نفری خرید خودرو!

استفاده از تحقیقات دانشگاهی در حل معضلات و مشکلات جوامع امروزی یک امر طبیعی است و هیچ نیازی به سزارین و بستری و ریکاوری ندارد! یعنی مشکلات از سوی مقامات مطرح می‌شود و دانشجویان با کمک اساتید روی آن مسائل متمرکز می‌شوند و چاره ای علمی برای رفع آن پیدا می‌کنند که مبتنی بر مبانی علمی و تحقیقاتی و ... است و در قالب پایان نامه منتشر می‌شوند.

در کشور ما هم یکی از مباحث شیرین و پر طرفدار در دوره تحصیلات تکمیلی، همین مبحث تحقیقات و پایان نامه و مقالات علمی ISI و سایر مخلفات این حوزه است. به ویژه نزد دوستان تایپیست و صاحبان کافی نت و ...

تحقیقات میدانی و چاله میدانی ما نشان می‌دهد این رویکرد منجر به اشتغال مستقیم و غیر مستقیم برای عدۀ زیادی شده است و هنوز هم جا برای ریگلاژ و مانور دارد و می‌توان با آن آمارهای ایجاد اشتغال را قلقلک داد و بالاتر هم برد. به عنوان مثال با قرار گرفتن طرح رتبه بندی فرهنگیان در فاز اجرا، بدون شک، شاهد رشد چشمگیر آمار های اشتغال در این حوزه خواهیم بود و تولید محتوی علمی در کشور رشد فزاینده ای خواهد داشت چرا که انتشار مقالات در نشریات دارای امتیاز است!

نا گفته نماند این علاقه ما ایرانی ها به علم تنها مختص دوران دانشجویی نیست و پس از آن هم در رده های مختلف شغلی و مسئولیتی دیده می‌شود تا جایی که دکتر سید حسن قاضی زاده وزیر اسبق بهداشت کشور از سال 2013 تا 2018 در طی 5 سال 267 مقاله ISI   منتشر نموده و جالب اینکه در همین مدت جیمز پی الیسن برنده جایزه نوبل پزشکی به ضرب و زور تنها 71 مقاله ISI منتشر کرده است!

در سطح معاونان وزیر بهداشت نیز باقر لاریجانی معاون آموزشی وزیر که او نیز باید از پرمشغله‌ترین مدیران عالی دولت بود که حتی در مقاله‌نویسی گوی سبقت را از وزیر ربوده بودند. لاریجانی در سال ۲۰۱۵ نزدیک به ۱۱۵ مقاله (تقریباً هر دو روز یک مقاله) علمی ثبت کرده است که نشان از استفاده بهینه از زمان برای تولید محتوای علمی در سطوح مختلف است!

یعنی برای عده ای از مسئولان تولید محتوی از نان شب هم واجب تر است و مسئولیت مانعی برای رساندن کشور به قلل رفیع علمی نیست.

اما از آنجایی که سطح علمی این پایان نامه ها فراتر از دیپلم است و موضوعات آنها به درد ما عوام الناس نمی‌خورد، پیشنهاد می‌شود دوستان لابلای نشانه رفتن مسائل عمیق علمی برخی مطالب پیش پا افتاده و کاربردی را هم در پایان نامه ها و مقالاتشان آچار کشی کنند.

فی المثل راجع به این موضوع تحقیق کنند که چطور دو شرکت خودرو سازی ایران خودرو و سایپا که سالانه میلیارد ها تومان ضرر می‌دهند، مسئولان به آنها فحش های تریبونی ( ارابه مرگ، تابوت نعش کش) می‌دهند، محصولاتشان در سال چند هزار کشته دست مردم باقی می‌گذارند و در تصادفات به چند تکه نامساوی تقسیم می‌شوند، هنوز روی بورس هستند و نه تنها با آنها برخورد نمی‌شود بلکه طوری عمل می‌کنند که اخیراً سه میلیون نفر برای خرید 10 هزار خودرو صف کشیده اند؟!

یا چطور امکان دارد با بیماری که خونریزی داخلی دارد و در حال مردن است، همکاری می‌شود و او را با آمبولانس خصوصی و تحمیل هزینه 800 هزار تومانی به مرکز درمانی مجهز تر اعزام می‌کنند؟!

یا چطور یک نفر که در پرونده ویلموتس از مقصران اصلی است و در قوه قضائیه پرونده مفتوح دارد، مجازات که نمی‌شود بماند؛ برای کاندیداتوری انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال تائید هم می‌شود و قدرتی خدا رای هم می‌آورد!

سایر مواردی را که برای شما عجیب است خودتان طرح کنید. بیل که به کمرتان نخورده است؟!